انواع ایمپلنت
انواع ایمپلنت‌ها بر اساس تعداد
ایمپلنت‌های دندانی می‌توانند جایگزین یک دندان یا چند دندان شوند. در ادامه آنها را بررسی می‌کنیم.
ایمپلنت تک دندانی
اگر یک دندان دارید که نیاز به تعویض دارد، پزشک شما یک ایمپلنت تک دندانی انجام می‌دهد و سپس یک دندان یا تاج جایگزین را روی آن قرار می‌دهد.
ایمپلنت چند دندانی
اگر چند دندان از دست رفته باشد، پزشک ممکن است یک ایمپلنت چند دندانی با دندان‌های جایگزین سفارشی انجام دهد.
ایمپلنت تمام دهان
اگر هیچ دندانی ندارید، پزشک ممکن است ایمپلنت دندان کامل دهان را انجام دهد.
انواع پایه ایمپلنت
رایج ترین انواع ایمپلنت‌های دندانی، ایمپلنت‌های اندوستال و ساب پریوستال هستند. تفاوت اصلی در این است که چگونه به استخوان فک شما متصل می‌شوند.
ایمپلنت‌های اندوستال
این روش رایج ترین نوع ایمپلنت دندان است. شکل آن مانند یک پیچ، سیلندر یا تیغه کوچک است. در استخوان فک شما می‌رود و یک یا چند دندان جایگزین را نگه می‌دارد که به آنها دندان مصنوعی نیز می‌گویند. اگر قبلاً پروتز یا بریج دارید، پزشک ممکن است ایمپلنت اندوستال را توصیه کند.
ایمپلنت ساب پریوستئال
این نوع ایمپلنت روی استخوان فک یا بالای آن قرار می‌گیرد. شامل یک پایه فلزی است که زیر لثه شما قرار می‌گیرد و از طریق لثه می‌چسبد تا آن را در جای خود نگه دارد.
اگر نمی‌توانید از پروتزهای معمولی استفاده کنید، استخوان فک طبیعی کافی برای نگه داشتن ایمپلنت اندوستال ندارید، یا نمی‌خواهید یک پروسه پیوند استخوان برای ساختن استخوان انجام دهید، ممکن است ایمپلنت ساب پریوستال انجام دهید.
انواع
درمان ترمیم ایمپلنت دندان از نظر جنس
در
ادامه بر روی انواع مختلف درمان ایمپلنت دندان، به ویژه انواع مختلف ترمیم تمرکز
خواهیم کرد.
اصطلاح
ترمیم به پروتزی اطلاق می‌شود که برای عبور از خود ایمپلنت‌های دندانی طراحی شده
است. در حالی که ایمپلنت‌های دندانی به عنوان جایگزینی برای ریشه‌های از دست رفته
دندان عمل می‌کنند، ترمیم‌ها همان چیزی هستند که شما و سایر افراد هنگام لبخند زدن
خواهید دید. همچنین همان چیزی هستند که شما با آن می‌جوید و به جای دندان‌های
طبیعی آن را مسواک می زنید و تمیز می‌کنید.
مقایسه
اکریلیک در مقابل زیرکونیا
قبل از
پرداختن به انواع مختلف ترمیم ایمپلنت، باید با موادی آشنا شویم که برای ساخت آنها
استفاده می‌شود. مواد مهم هستند، زیرا به طور قابل توجهی بر عملکرد، احساس، طول
عمر، نگهداری و هزینه دندان‌های جدید شما تأثیر می‌گذارد.
همچنین
دو نوع اصلی از مواد مورد استفاده برای ساخت ترمیم ایمپلنت یا پروتز دندان وجود
دارد:
- اکریلیک
- زیرکونیا
از هر
دوی این مواد می‌توان برای ساخت روکش‌های تک دندانی، بریج‌های چند دندانی و بریج‌های
قوسی کامل استفاده کرد.
اکریلیک
این یک
پلاستیک سخت است که برای ساختن دندان مصنوعی استفاده می‌شود. پروتزهای تحت حمایت
ایمپلنت مانند اکثر پروتزهای All on
4، All on 5 و All on
6 از
اکریلیک ساخته شده اند. تاج‌ها و پل‌ها را می‌توان از اکریلیک نیز ساخت.
هزینه
کمتر
اکریلیک
ارزانتر از زیرکونیا است. به همین دلیل است که پروتزهای تحت حمایت ایمپلنت معمولاً
هزینه کمتری نسبت به فول آرک زیرکونیا دارند.
جذب
بیشتر باکتری
اکریلیک
به طور قابل توجهی جاذب تر از زیرکونیا است. بنابراین احتمال جذب باکتری و رطوبت
بیشتر است که اگر به درستی تمیز نشود می‌تواند منجر به عفونت شود.
دوام
کمتر
علاوه
بر این، اکریلیک استحکام کمتری دارد و می‌تواند فشار کمتری را تحمل کند. این باعث
می‌شود که بیشتر مستعد شکستن و ترک خوردن شود.
راحتی
کمتر
ترمیم‌های
اکریلیک معمولاً دارای برجستگی هستند که با لثه‌های بیمار همپوشانی دارند. به
عبارت دیگر، دندان‌های جایگزین فضای بیشتری را در دهان شما اشغال می‌کنند و می‌توانند
به لثه‌ها ساییده شوند و باعث ناراحتی شوند.
زیرکونیا
زیرکونیا
یک ماده سرامیکی است که از عنصر تصفیه شده و تبدیل شده به نام زیرکونیوم ساخته شده
است. این سخت ترین ماده موجود در دندانپزشکی برای ساخت یک پروتز واقعی است.
دوام بالا
زیرکونیا
از نظر دوام شبیه الماس است. در مقیاس سختی Moh (که در مقیاس ۱-۱۰ اندازه گیری می‌شود)، نرخ مکعب زیرکونیا از ۸ تا ۸.۵ است،
در حالی که نرخ الماس ۱۰ است. به عبارت دیگر، زیرکونیا می‌تواند فشارهای مشابهی را در مقایسه
با دندان‌های طبیعی تحمل کند. طول عمر و کارایی بالایی به آن می‌بخشد.
احساس
طبیعی
زیرکونیا
نیز مانند دندان‌های طبیعی به نظر می‌رسد. از آنجایی که تاج‌ها و بریج‌های
زیرکونیا برجستگی روی هم ندارند، روی لثه‌ها ساییده نمی‌شوند و فضای اضافی را در
دهان شما اشغال نمی‌کنند.
تمیز
کردن آسان
تاج‌ها
و بریج‌های زیرکونیا را می‌توان مانند دندان‌های طبیعی با مسواک تمیز کرد.
با این
مزایا، بسیاری زیرکونیا را با کیفیت ترین ماده برای استفاده در ایمپلنت‌های دندانی
می‌دانند. با این حال، تفاوت‌هایی در هزینه‌های مرتبط با مواد درجه یک وجود دارد.
مقایسه
تیتانوم در مقابل زیرکونیا در ساخت پست‌ها
دو
ماده اصلی در دندانپزشکی ایمپلنت برای ساخت پست‌های ایمپلنت استفاده می‌شود
تیتانیوم و زیرکونیا هستند. هر دو مورد تایید FDA و زیست
سازگار هستند. با این حال، چند تفاوت کلیدی وجود دارد که خوب است به آنها توجه
کنید.
ایمپلنت
تیتانیوم
اکثر
ایمپلنت‌های دندانی که امروزه قرار داده می‌شوند از تیتانیوم ساخته شده اند.
ایمپلنت‌های تیتانیوم دارای میزان موفقیت بسیار بالایی هستند (حدود ۹۵%) و
معمولاً برای چندین دهه دوام می‌آورند.
ایمپلنت
زیرکونیا
زیرکونیا
یک شکل تصفیه شده و تبدیل شده زیرکونیوم، یک عنصر فلزی است. با این حال، هنگامی‌که
زیرکونیوم به زیرکونیا تبدیل می‌شود، به سرامیک تبدیل می‌شود. به همین دلیل،
زیرکونیا گاهی اوقات برای ساخت ایمپلنت‌های دندانی به عنوان یک گزینه بدون فلز
برای بیمارانی که ترجیح می‌دهند فلز در بدن خود نداشته باشند، استفاده می‌شود.
هزینه
بالاتر زیرکونیا: ساخت آن و
همچنین دشواری در مراحل جراحی و جا گذاشتن آن در فک باعث شده که هزینه آن بالا
برود.
میزان
موفقیت کمتر: زیرکونیا انعطاف پذیری کمتری دارد و در نتیجه
احتمال ایجاد شکستگی‌های کوچک بیشتر است.
شناخت
و اطلاعات کمتر در مورد زیرکونیا: به سادگی
تحقیقات بسیار کمتری در مورد استفاده از ایمپلنت‌های زیرکونیا نسبت به ایمپلنت‌های
تیتانیوم وجود دارد.
۱قطعه: اکثر
ایمپلنت‌های زیرکونیا مورد تایید FDA یک قطعه کامل
هستند. عکس این موضوع در مورد اکثر ایمپلنت‌های دندانی تیتانیومی صادق است که
معمولاً حداقل در دو قطعه هستند. برخی از دندانپزشکان ایمپلنت‌هایی با قطعات متعدد
را ترجیح می‌دهند، زیرا می‌تواند کنترل بیشتری بر روند جراحی به آنها بدهد. با این
حال، داشتن قطعات متحرک کمتر نیز می‌تواند به میزان موفقیت بالاتر کمک کند.
۵
نوع
اصلی درمان ایمپلنت دندان
۵ نوع اصلی درمان
و ترمیم ایمپلنت دندان وجود دارد:
- تاج (تک
دندان)
- بریج (چند
دندان)
- پروتزهای
ایمپلنت (چند دندان یا قوس کامل)
- ایمپلنت ۴-۶ (قوس کامل)
- فول آرک
زیرکونیا (قوس کامل)
۱– تاج (تک دندان)
این
جایگزینی برای یک دندان از دست رفته یا آسیب دیده است. در این نوع ایمپلنت‌های
دندانی، یک پست ایمپلنت در خط فک و لثه قرار می‌گیرد، در حالی که یک تاج روی
ایمپلنت با سیمان دندانپزشکی محکم می‌شود.
۲– پل (چند دندان)
بریج‌ها
همان روکش‌ها هستند با این تفاوت که جایگزین ردیف دندان‌های از دست رفته می‌شوند.
در حالی که یک تاج دندان تنها به یک ایمپلنت دندان نیاز دارد، یک بریج چند دندانی
به چندین ایمپلنت نیاز دارد. تعداد خاص به تعداد دندان‌هایی که جایگزین می‌شوند
بستگی دارد.
۳–پروتزهای
ایمپلنت (چند دندان یا قوس کامل)
پروتزهای
تحت حمایت ایمپلنت را می‌توان برای جایگزینی چندین دندان (جزئی) یا یک قوس کامل
دندان (کامل) استفاده کرد. پروتز ایمپلنت دندان به جای اینکه به طور دائم در جای
خود سیمان شود، روی ایمپلنت‌هایی که از آن حمایت می‌کنند، قرا می‌گیرد و جدا می‌شود.
به عبارت دیگر قابل جابجایی است. این اجازه می‌دهد تا دندان مصنوعی را در محلول
گذاشته و تمیز کنید.
مزایای
این نوع ایمپلنت
مقرون
به صرفه بودن: پروتزهای ایمپلنت دندان جایگزین مقرون به صرفه
تری برای انواع دیگر ایمپلنت‌های دهان کامل مانند زیرکونیا بریج و All-on-4 هستند.
بهداشتی: برخلاف All on 4، این نوع ترمیم‌های ایمپلنت دندانی را می‌توان
به سادگی با بیرون کشیدن آنها از دهان خارج کرد. این مهم است، زیرا All on 4 معمولا از آکریلیک ساخته شده است. اکریلیک بیشتر
از زیرکونیا یا دندان‌های طبیعی رطوبت و باکتری جذب می‌کند. به همین دلیل بهتر است
دندان مصنوعی را یک شب در محلول تمیز کنید. از آنجایی که All on 4 به طور دائم روی ایمپلنت‌های شما چسبانده می‌شود، این امر در واقع
تمیز کردن صحیح آنها را دشوارتر می‌کند و در صورت شکستن، تعمیر آنها را گران‌تر
می‌کند.
می‌توان
آن ارتقا داد: دندانپزشک می‌تواند پروتز متکی بر ایمپلنت را به
فول آرچ زیرکونیا ارتقا دهد.
معایت
این نوع ایمپلنت
استحکام
کمتر: اکریلیک به اندازه زیرکونیا قوی نیست. بنابراین،
به احتمال زیاد دندان مصنوعی ایمپلنت شما نیاز به تعمیر و تنظیم دارد.
راحتی
کمتر: پروتزهای تحت حمایت ایمپلنت مشابه پروتزهای سنتی
هستند که در هنگام پوشیدن آنها یک لایه اکریلیک روی لثه شما می‌رود. این برجستگی
می‌تواند کمی‌ناراحتی ایجاد کند. در مقابل، زیرکونیا برجستگی روی لثه‌های شما
ندارد. به همین دلیل، آنها احساس طبیعی تری دارند. در کلینیک دندانپزشکی شبانه
روزی زاگرس متخصصان ما سعی می‌کنند تا کمترین میزان اکریلیک روی لثه‌های شما قرار
گیرد و حداکثر راحتی را داشته باشد.
۴– همه در ۴-۶ (قوس
کامل)
All on 4 یا All on 6 یک روش رایج کاشت ایمپلنت دندان است. شماره در
نام به تعداد ایمپلنت‌هایی اشاره دارد که روی برجستگی نگهدارنده پروتز قرار می‌گیرند.
بنابراین All on
4 یک پل
قوسی کامل است که توسط ۴
ایمپلنت پشتیبانی می‌شود، در حالی که All on
6 یک قوس
کامل است که توسط ۶
ایمپلنت پشتیبانی می‌شود.
All on 4 و All on 6 معمولاً از اکریلیک ساخته می‌شوند، همان موادی که
پروتزهای ایمپلنت دارند. با این حال، یک پروتز All On 4 غیر قابل جابجایی است. به‌طور دائم روی ایمپلنت‌های دندانی ثابت می‌شود
تا بدون کمک متخصص قابل برداشتن نباشد.
مزایای
این نوع ایمپلنت
جایگزینی
کامل قوس: با این نوع درمان‌های ایمپلنت دندانی، شما یک قوس کامل از دندان‌ها را
جایگزین می‌کنید.
معایب
ایمپلنت قوس کامل
ضعیف
تر از زیرکونیا: بسیاری از مشکلات All on 4 و All on
6 از این
واقعیت ناشی می‌شود که آنها معمولاً از اکریلیک ساخته می‌شوند. این باعث می‌شود
آنها به طور قابل توجهی از زیرکونیا قدرت کمتری داشته باشند و بیشتر در معرض آسیب
قرار گیرند.
بهداشتی
کمتر از پروتزهای ایمپلنت: اکریلیک نیز نسبت به دندان‌های طبیعی یا زیرکونیا
جذب بیشتری دارد. به همین دلیل است که دندان مصنوعی باید در محلول گذاشته و تمیز
شود تا از تجمع باکتری‌های مضر در زیر پروتز در فضای بین لثه و برجستگی جلوگیری
شود. با روش‌های All on
4، پل
اکریلیک به طور دائم روی ایمپلنت‌های دندانی ثابت می‌شود و تمیز کردن آن فضاها
بسیار دشوارتر می‌شود.
در هر
فرد تعداد ایمپلنت متفاوت است: به ندرت کمتر
از ۶
ایمپلنت برای یک قوس کامل ارائه می‌شود. ما معتقدیم که معمولاً برای پشتیبانی
مناسب از یک پروتز قوس کامل به موارد بیشتری نیاز است. علاوه بر این، استخوان فک
هر فرد متفاوت است و ممکن است تعداد متفاوتی از ایمپلنت‌ها برای هر فرد گذاشته شود.
ایمپلنت‌های
چند تکه (افزایش احتمال شکست): با All on
4 ایمپلنت‌های
مورد استفاده ایمپلنت‌های سه تکه استاندارد خواهند بود. این سه قطعه عبارتند از
خود پایه ایمپلنت، اباتمنت و یک پیچ داخلی کوچک که قرار است پروتز را از بالا به
پایه ایمپلنت بپیچد. این روش احتمال شکست ایمپلنت را به چند دلیل افزایش می‌دهد.
اول، پیچاندن پروتز به جای سیمان کردن، احتمال ترک خوردن و شکستن آنها را به دلیل
فشار پیچ‌ها افزایش می‌دهد. دوم اینکه ایمپلنت‌های چند تکه نسبت به ایمپلنت‌های یک
تکه پایداری کمتری دارند. پیچ داخلی کوچک است و اگر شل شود، ایمپلنت از کار می‌افتد.
۵– فول آرک
زیرکونیا (قوس کامل)
در
کلینیک‌ها معمولا دو نوع درمان ایمپلنت دندان قوس کامل ارائه می‌شود. پروتزهای تحت
حمایت ایمپلنت و بریج‌های زیرکونیایی قوس کامل.
در
حالی که پروتزهای ایمپلنت گزینه ای مقرون به صرفه تر هستند، بریج‌های زیرکونیایی با کیفیت ترین گزینه برای ایمپلنت دهان هستند. بر
خلاف پروتزهای ایمپلنت، زیرکونیا غیر قابل جابجایی است.
مزایای
این نوع ایمپلنت
ظاهر
بسیار واقعی: زیرکونیا یک ماده سرامیکی است که به طور
طبیعی شبیه دندان‌های واقعی است. همچنین می‌توان آن را با دقت میکروسکوپی با
استفاده از طراحی دیجیتال پیشرفته و فرز سه بعدی ساخت. نتایج خیره کننده است و سطح
سفارشی سازی از نظر اندازه، شکل و بافت بی نظیر است.
بسیار
بادوام: زیرکونیا شکل تبدیل شده زیرکونیوم، یک فلز عنصری
است. بنابراین، بسیار سخت است و طول عمر ترمیم ایمپلنت را نسبت به سایر مواد بسیار
افزایش می‌دهد. نه تنها این، بلکه زیرکونیا به بیماران بالاترین میزان موفقیت را
در جویدن هر غذایی که می‌خواهند می‌دهد.
تناسب
و احساس طبیعی: حتی بهترین
طراحی پروتزهای ایمپلنت دارای برجستگی است که روی خط لثه قابل
مشاهده است و کاملا احساس می‌شود. بیماران تفاوت وجود این توده اضافه شده در دهان
خود را روی لثه احساس خواهند کرد. زیرکونیا این مشکل را ندارد. اساساً همان مقدار
فضای دندان طبیعی را در دهان شما اشغال می‌کند و وزن آن تقریباً برابر است.
تمیز
کردن و نگهداری آسان: زیرکونیا را می‌توان با مسواک تمیز کرد. این یک مزیت بزرگ نسبت به ترمیم‌های
اکریلیک است که برای تمیز کردن کامل باید در محلول برداشته و تمیز شوند.
بدون
حرکت در دهان: بریج‌های زیرکونیا به طور دائم به ایمپلنت‌های دندانی شما چسبانده می‌شوند. این بدان معنی است که حرکت
نمی‌کنند یا نمی‌افتند. زیرا به طور محکم روی ایمپلنت‌های شما ثابت می‌مانند.
معایب
قوس کامل زیرکونیا
هزینه
بالاتر: فول آرک زیرکونیا به دلیل هزینه بالاتر مواد، هزینه بیشتری نسبت به
پروتزهای ایمپلنتی دارد. با این حال به خاطر داشته باشید که بسیاری از مطب‌های
دندانپزشکی برای محلول‌های اکریلیک مانند All on 4 قیمت یکسانی دریافت می‌کنند. در طول مشاوره، حتما
از دندانپزشک بپرسید که آیا از زیرکونیا برای انواع غیر متحرک درمان ایمپلنت‌های
دندانی خود استفاده می‌کنند یا خیر.
درمان‌های لازم برای کاشت ایمپلنت
پزشک شما بر اساس میزان سلامت استخوان فک، تعداد دندان‌های از دست رفته و سایر نیازهای خاص شما تصمیم می‌گیرد که آیا ایمپلنت‌های اندوستال یا ایمپلنت‌های زیر پریوستال برای شما بهترین هستند. همچنین ممکن است درمان‌های دیگری را برای کمک به حمایت از ایمپلنت‌های دندانی شما توصیه کنند که در ادامه آنها را بررسی می‌کنیم.
چرا اندازه ایمپلنت مهم است؟
اندازه‌های مختلفی از ایمپلنت‌های دندانی وجود دارد که از قطر ۱.۵ تا ۶.۵ میلی متر متغیر است. برخی از ایمپلنت‌های دندانی به صورت یک قطعه هستند، در حالی که برخی دیگر می‌توانند حداکثر تا ۳ قطعه باشند.
اندازه ایمپلنت‌های دندانی شما به چند دلیل مهم است:
سطوح مختلف تهاجمی: اول از همه، هر چه ایمپلنت بزرگتر باشد، جراحی شما تهاجمی‌تر خواهد بود.
شکل و تراکم استخوان بین بیماران متفاوت است: شکل و تراکم استخوان فک شما منحصر به فرد است و احتمالاً اندازه ایمپلنت خاصی (یا چندین اندازه) وجود خواهد داشت که برای شما ایده آل خواهد بود.
اندازه‌های بزرگتر می‌توانند باعث افزایش هزینه شوند: اکثر مطب‌های دندانپزشکی برای ایمپلنت‌های دندانی بزرگتر قیمت بالاتری دریافت می‌کنند.
۳ دسته بندی با اندازه‌های مختلف برای ایمپلنت‌های دندانی
مینی ایمپلنت
اینها از ۱.۵ تا ۲.۹ میلی متر قطر دارند. مینی ایمپلنت دندان می‌تواند یک گزینه عالی برای بیماران با تراکم استخوان کمتر باشد. به دلیل قطر باریک آنها کمتر تهاجمی هستند. مینی ایمپلنت‌ها علیرغم کوچکتر بودن، می‌توانند به طور قابل توجهی قوی تر از ایمپلنت‌های سنتی دندان باشند. ایمپلنت‌های معمولی معمولاً از ۲ قطعه، یک پست بیرونی توخالی و یک پیچ داخلی کوچک در داخل پست ساخته می‌شوند. در ترکیب توخالی نه تنها احتمال شکستگی‌های ریز بسیار بیشتر است، بلکه پیچ داخلی نیز می‌تواند شل شود که اباتمنت و پروتز متصل را کاملاً بی‌ثبات می‌کند.
مینی ایمپلنت‌های دندانی این مشکل را ندارند زیرا به طور کلی ۱ قطعه هستند. این به معنی قطعات متحرک کمتر است که به کاهش احتمال شکست ایمپلنت کمک می‌کند.
به خاطر داشته باشید که مینی ایمپلنت‌ها به مهارت‌ها و آموزش‌های خاصی نیاز دارند تا به درستی قرار بگیرند. بسیاری از دندانپزشکان با آنها آشنایی ندارند، به همین دلیل است که بسیاری از مطب‌ها آنها را ارائه نمی‌دهند.
ایمپلنت‌های دندانی سنتی
ما از اصطلاح ایمپلنت‌های دندانی سنتی برای توصیف اکثر ایمپلنت‌هایی که امروزه در دندانپزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرند صحبت می‌کنیم. ایمپلنت‌های سنتی ضخامت ۳.۱-۶.۵ میلی متر دارند و تقریباً همیشه ۳ تکه هستند.
ضخامت اضافی یک ایمپلنت سنتی می‌تواند مفید باشد. این می‌تواند تناسب محکم تری برای پروتز (پل، تاج یا دندان مصنوعی) که ایمپلنت‌ها قرار است از آن پشتیبانی کنند، فراهم کند. با این حال، ایمپلنت‌های ضخیم‌تر معمولاً گران‌تر هستند و به جراحی تهاجمی‌تری نیاز دارند. به طور کلی، هر چه ایمپلنت بزرگتر باشد، قرار دادن آن در استخوان و بافت لثه آسیب‌زا تر خواهد بود.
علاوه بر این، اجزای داخلی که اغلب در یک ایمپلنت بزرگتر قرار دارند، می‌توانند در طول زمان پایداری آنها را کاهش دهند. ایمپلنت یک تکه (سنتی نیست) هیچ قسمت متحرکی ندارد و بنابراین کمتر در معرض آسیب داخلی است. در مقابل، یک ایمپلنت سنتی با پیچ داخلی می‌تواند بیشتر مستعد جدا شدن باشد. قطعات بیشتر به معنای اجزای بیشتری است که می‌توانند بشکنند.
ایمپلنت با قطر کوچک
ایمپلنت‌های دندانی با قطر کوچک گاهی اوقات با مینی ایمپلنت‌ها اشتباه گرفته می‌شوند. اساساً نسخه‌های کمی بزرگتر از مینی ایمپلنت‌های دندانی هستند که از ۲.۵ تا ۳ میلی متر متغیر است. آنها از ۱-۲ قطعه ساخته شده اند. ضخامت اضافی آنها نسبت به ایمپلنت‌های کوچک می‌تواند تناسب محکم تری را ایجاد کند. در همین حال، اندازه کوچکتر آنها را کم تهاجمی می‌کند.
جمع بندی
۳ روش اصلی برای طبقه بندی ایمپلنت‌های دندانی اندازه‌ها (مینی در مقابل معمولی)، مواد (اکریلیک در مقابل زیرکونیا)، انواع درمان (تاج دندان تک دندان، بریج چند دندانی یا جایگزینی کامل قوس) وجود دارد. دندانپزشک تمام این موارد را با توجه به نیاز فک و دهان فرد توضیح خواهد داد.
امیدواریم این مقاله به شما کمک کرده باشد که انواع درمان‌های ایمپلنت دندانی موجود را درک کنید. اگر در حال خرید یا گذاشتن ایمپلنت‌های دندانی هستید، شایسته اطلاعات کامل هستید تا بتوانید آگاهانه تصمیم بگیرید. برای این منظور با شماره مطب دکتر یاری تماس بگیرید و نوبت مشاوره رایگان خود را دریافت نمایید.